zwracać twarz do

См. также в других словарях:

• zwracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwracaćam, zwracaća, zwracaćają, zwracaćany {{/stl 8}}– zwrócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zwracaćcę, zwracaćci, zwróć, zwracaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kierować w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwrócić — dk VIa, zwrócićcę, zwrócićcisz, zwróć, zwrócićcił, zwrócićcony zwracać ndk I, zwrócićam, zwrócićasz, zwrócićają, zwrócićaj, zwrócićał, zwrócićany 1. «skierować w jakąś stronę; ustawić coś jakąś stroną ku czemuś; skręcić, wykręcić w jakimś… …   Słownik języka polskiego

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• ściągać — ndk I, ściągaćam, ściągaćasz, ściągaćają, ściągaćaj, ściągaćał, ściągaćany ściągnąć dk Va, ściągaćnę, ściągaćniesz, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęła, ściągaćnęli, ściągaćnięty, ściągaćnąwszy 1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»… …   Słownik języka polskiego

• świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• odcień — m I, D. odcieńenia; lm M. odcieńenie, D. odcieńeni 1. «bardziej lub mniej intensywny stopień nasycenia jakiejś barwy; odmiana jakiegoś koloru» Odcienie czerwieni, zieleni. Odcienie niebieskiego koloru. Czyjaś twarz przybrała odcień zielonkawy,… …   Słownik języka polskiego

• ugrzeczniony — ugrzecznionynieni «uprzedzająco, przesadnie grzeczny, układny; świadczący o czyjejś przesadnej grzeczności» Ktoś niezwykle ugrzeczniony. Ugrzeczniona twarz. Ugrzeczniony uśmiech. Ugrzecznione słowa. Ugrzeczniony list. Pisać, zwracać się do kogoś… …   Słownik języka polskiego

• nastawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nastawiaćam, nastawiaća, nastawiaćają, nastawiaćany {{/stl 8}}– nastawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, nastawiaćwię, nastawiaćwi, nastawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obracać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obracaćam, obracaća, obracaćają, obracaćany {{/stl 8}}– obrócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obracaćcę, obracaćci, obracaćróć, obracaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uderzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uderzaćam, uderzaća, uderzaćają, uderzaćany {{/stl 8}}– uderzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, uderzaćrzę, uderzaćrzy, uderzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zadać cios, raz …   Langenscheidt Polski wyjaśnień